این مطلب را از آنجا آغاز میکنم که چندی پیش خبری منتشر شد با این عنوان «مردی که پس از اعدام زنده ماند»
حال شما تصور کنید وی بخواهد از خاطرات مرگ موقتی اش بگوید. به نظر من اگر این فرد در دوران زندگیش و تحت تاثیر محیط اطرافش به بهشت و جهنم باور پیدا کرده باشد ، فقط می تواند تصاویری که در ذهنش از این دو مکان ساخته باشد را ، به عنوان مشاهداتش به دروغ تعریف کند و غیر از این چیز دیگری برای گفتن نخواهد داشت.
من خودم شخصاً در سن پانزده سالگی یک عمل سیستوسکوپی رویم انجام شد و در طی آن به بیهوشی موقتی فرو رفتم. هر چقدر فکر میکردم که در آن لحظات بیهوشی بر من چه گذشت ، چیزی برای تعریف کردن نداشتم، چون واقعا نبودم و نمیدانستم کجا هستم، کلاً گذشت زمان هم برای من محسوس نبود و هیچ حسی مثل درد جراحی و یا صدای اطرافیان بر من تاثیر نداشت. فقط زمانیکه چشم باز کردم ، سرم به شدت سنگین بود و خودم را درون آسانسور و روی تخت دیدم و اینکه یک پرستار بالای سرم بود و مرا به بخش ریکاوری می برد.
اینکه میگویند «النوم اخ الموت» (یعنی خواب برادر مرگ است) به نظرم چرتی بیش نیست، چون در حالت خواب ، شما در سطح پایینی از هوشیاری قرار دارید که مثلا عبور یک سوسک را از روی صورت خود حس خواهید کرد و بیدار خواهید شد؛ ولی در حالت بیهوشی یا مرگ اصلاً احساس «بودن» نمیکنید.
یک خاطره کوتاه دیگر به عنوان پیش زمینه پیام اصلی ام بگویم و بعد میرسم به هدفم از نگارش این مطلب:
از کودکی آموخته ام که بهترین نوع ِ مُردن «شهادت» است و شهادت تنها راه «سعادت» است. خوب یادم هست که در دوران راهنمایی ، وقتی که هم سن و سالان من به فکر فوتبال و بازی های پلی استیشن و غیره بودند ، من به فکر چیزی بالاتر بودم ، به فکر جاودانگی و بهشت برین … من به فکر شهادت بودم. در کتاب مفاتیح الجنان نیز خوانده بودم که هر کس در هر شب جمعه سوره «کهف» را بخواند شهید از دنیا می رود. با ذوق و شوق پیش مادرم رفتم که این موضوع را به او اعلام کنم ، انگار کشف بزرگی کرده بودم که باید مادرم را به عنوان اولین نفر ، خبر میکردم (کسی که مهمترین مشوق من در امور مذهبی و قرآن بود) به او گفتم: مامان! دوست داری من شهید بشوم؟
با کمال تعجب دیدم چشمانش گرد شد، گویی انتظار شنیدن چنین حرفی را از پسر سیزده چهارده ساله اش نداشت. خیلی ناراحت شد و گفت: هرگز!
برایم عجیب بود که چطور مادرم دوست نداشت من شهید شوم و حتی شفاعت او را در نزد خدا بکنم.
حالا مقصود از این همه حرافی چه بود؟
خطاب اصلیم به آن پاسداران و سپاهیانی ست که به سوریه می روند ، همچنین بسیجیان ذوب شده در ولایت را مخاطب قرار میدهم:
من که در این عمرم از شما بیشتر در راه دین تلاش و مطالعه کردم امروز به غلط بودن راهم پی برده ام و راه عقلانیت گزیده ام؛ اما شمائی که در راه خدا میخواهید یا بکشید یا کشته شوید ، اگر پس از مرگ با «نیستی مطلق» مواجه شدید ، چطور میخواهید برگردید و یقه ی این آخوندها را بگیرید و عمر تلف شده تان را بازپس گیرید؟
من یک بیخدا هستم و اصلا به بهشت و جهنم اعتقادی ندارم ، ولی با استناد به دلایل دینی خود شما ، اگر «خدا و بهشت و جهنم» هم وجود داشته باشند ، خدای من آنقدر رئوف و رحیم و کریم و مهربان خواهد بود که همه ی گناهان مرا آمرزیده و به بهشت ِ پر از در و داف داخل نماید (این حرف من از آنجا ناشی میشود که خود آخوند ها میگویند که لطف خدا بیکران است و خشم او هم بیکران است، اما لطفش بر خشمش سبقت میگیرد و حتی ممکن است شمر و یزید و ابن ملجم را هم ببخشد و به بهشت بفرستد) – (یعنی اینکه بقیه آنهائیکه یک عمر در نماز و روزه سپری کرده اند ، پشم هستند)
سخن به درازا کشید ، فکر نمیکردم تا اینجاها بنویسم ، فقط هدفم این بود به عاشقان شهادت بگویم که به این مرد اعدام شده نگاه کنید که فردایش زنده ماند، این اتفاقی بود که درصد ِوقوعش بسیارپایین است، حالا او به حبس ابد محکوم شده و شاید به همین حکم هم راضی باشد ، چه بسا روزی با تغییر شرایط و قوانین آزاد هم بشود ، اما شمائیکه برای جنگ به سوریه می روید باید بدانید که سرب داغ مانند طناب دار نیست و هیچ راه بازگشتی ندارد !!!
از همین وبلاگ بخوانید:
رابطه ی گوزیدن امام نقی و صلوات
اسلام ، دینی که با یک گوز فرو می ریزد
بدون نماز هم زندگی جریان دارد …
همانا دین نزد خدا اسلام است و بقیه پشم هستند
نحوه ی مسلمان شدن بادمجان (تصویری)
اگر رژیم عوض بشه ، شوهرم میره دیسکو!!!
بیمه حضرت ابوالفضل (بیمه شخص ثالث + بدنه + سرقت)
متن ترانه ی قرآن از افشین فروتن + لینک دانلود فایل صوتی
علت استعفای پاپ ، آیا این نبود؟
پیام تسلیت رهبر برای این حادثه ناگوار
نظر ویکتور هوگو درباره ایران و اسلام
علت ممنوعيت تصويربرداري از داخل کعبه
ایران بیکران 